فطریه

ساعت هفت صبح با مامان‌ام نشستیم تو تاکسی. رادیو گفت حالا به احکام فطریه توسط آیت‌الله مجتبی تهرانی گوش فرا دهیم. ایشون که کاملاً معلوم بود سِنی ازش رفته، رو منبر نشسته بود تو مسجدی جایی با صدایی گرفته و لحن داش‌مشدی یک‌ریز و پیوسته داشت احکام فطریه می‌گفت. این طور شروع کرد که: آهان، فطریه شیش تا مسئله داره، شیش تا... خب چی ان. یک/ اصلاً چرا بدی، دو/ کی باید بده، سه/ به کی باید بدی، چار/ چه مقدار بدی، پنج/ چه جوری بدی، شیش/!

وی ادامه داد امشب فقط دوتاش‌و می‌گم بقیه‌ش هم شبای دیگه می‌گم هر شب دو تا، آره. خب امشب به‌تون این دو تا رو می‌گم که کی باید بده و به کی باید بدی. خب... اول بگم دارایی دو جور اه، دارایی‌های بالفعل، دارایی‌های بالقوه. اگه هر کدوم‌و داشته باشی باید فطریه بدی. دارایی بالفعل اون اه که مثلاً تو بانک خارج پول داری تا آخر عمرت هم اگه بریزی بخوری باز هست، خب این بالفعل اه و اگه یه روز هم تو عمرت کار نکنی باید فطریه بدی. خب، بالقوه این اه که بری هر روز کار کنی رو ساختمون، عمله بنا باشی... کار می‌کنی خرجت‌و در می‌آری، اندازه‌ای داری که زن و بچه‌هات بخورن... خب این باید فطریه بدی. مرد صاحب خانواده که نون‌خور داره باید بده، واسه زنِش و تمام بچه‌هاش، واسه نون‌خوراش. حالا اگه پسرت ازدواج کرده باشه شب فطر رفته باشه خونه پدرزنِش اون‌و دیگه راحت ای، پدرزن باید بده وگرنه فطریه‌ی اون پسرو پدر باید بده. پسرت طلبه ست حجره داره از خونه دور اه، فطریه‌ش‌و باید بدی. نون‌خورات هر جا باشن فطریه رو پدر و سرپرست باید بده. ولی اگه پسرت زن و بچه داره عیالوار اه نون خودشون‌و در می‌آره و جدا شده، اون‌و دیگه تو نباید بدی خودش می‌ده. ولی باید عاقل باشه، سرپرست خونواری که دیوونه باشه راحت اه نمی‌خواد فطریه بده. باید عاقل باشی. اگه می‌خوای فطریه ندی بشین دعا کن درست شب عید دیوونه شی، دیگه راحت... فطریه نمی‌خواد بدی. آره، دیوونه نباشه عاقل باشه. دیوونه باشی نمی‌خواد بدی. اگر پدر خونواده مُرده پسر بالغ سرپرست خونوار شده، پسر چارده ساله می‌ره کار می‌کنه خرج خونواده می‌ده، اون باید فطریه‌ی خونواده‌ش‌و بده.
خب حالا به کی بدی. اونی که دارایی بالفعل و بالقوه نداره. خرج زندگی‌ش اون طور نمی‌گذره، ناچار به وام گرفتن بوده. وام گرفته توش مونده. بدهی داره این ور اون ور. خرجی که در می‌آره کفاف خونواده رو نمی‌ده... خب باید فطریه رو به اینا بدی.

دیگه ما پیاده شدیم.