قهرت رو می‌خرم

همه جا مثل مال خومون‌ه. هر کی از ننه‌ش قهر می‌کنه یه گیتاری چیزی می‌خره و تلاش خودش رو شروع می‌کنه. گاهی گروهی "از ننه قهر کرده" دور هم جمع می‌شن و بند تشکیل می‌دن. اصولاً قهر کردن از ننه ست که صنعت موسیقی و احتمالاً دیگر صنایع هنری رو زنده و پویا نگه داشته.

آیا من نیز خواهم توانست از ننه‌ی خود قهر کنم؟ یا از شانس ما ننه‌ی ما فرق دارد و به ما خواهد چسبید و در صدد آشتی بر خواهد آمد؟