وداع با دار فانی هم از اون حرف‌ها ست. این ما هستیم که فانی هستیم، دار که سر جاش ئه.
البته بنده هم مستحضر هستم که با توجه به نظریه‌ی آینشتاین کلاً فنا وجود نداره، همه‌ش هی همه چی تبدیل می‌شه به یه چیز دیگه (خدا بیامرزه آلبرت رو واقعاً)... لکن حضور و وجود انسانی ما ست که با مرگ فنا می‌شه... یه چیزی مثل ارتعاش صدامون در لحظه، یا غر زدنامون... ولی برای عقده‌گشایی پشت سر مرده می‌گن وداع با دار فانی. باز بگن وداع با عنایت فانی قابل قبول‌تر ئه.
البته بنده هم مستحضر هستم که با توجه به نظریه‌ی آینشتاین کلاً فنا وجود نداره، همه‌ش هی همه چی تبدیل می‌شه به یه چیز دیگه (خدا بیامرزه آلبرت رو واقعاً)... لکن حضور و وجود انسانی ما ست که با مرگ فنا می‌شه... یه چیزی مثل ارتعاش صدامون در لحظه، یا غر زدنامون... ولی برای عقده‌گشایی پشت سر مرده می‌گن وداع با دار فانی. باز بگن وداع با عنایت فانی قابل قبول‌تر ئه.
No comments:
Post a Comment